- ikitirəlik
- 1) двойственность; 2) разлад, раскол на два лагеря.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
ikitirəlik
Смотреть что такое "ikitirəlik" в других словарях:
ikitirəlik — is. Bir birinə zidd iki dəstəyə ayrılma; təfriqə, nifaq, çəkişmə. İkitirəlik düşmək – nifaq düşmək, arasında ədavət düşmək. O, araya ikitirəlik düşə biləcəyindən qorxurdu. İkitirəliyə lap tezliklə son qoymaq olardı. İkitirəlik salmaq – nifaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şiqaq — ə. ikitirəlik, ixtilaf, qarşıdurma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təfriqə — is. <ər.> 1. Narazılıq nəticəsində araya ikitirəlik düşmə; ayrılma, ayrılıq, ittifaqsızlıq, ikitirəlik. <Mirzə Heydər:> Belə təfriqədən burjua hökumətləri isə istifadə edirlər. Ə. H.. O hələ uşaq ikən; Düşünmüş için için; «Bu yollar,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nifaq — is. <ər.> Pozuşma, çəkişmə, ixtilaf; ikitirəlik. <Mirzə Heydər:> Yol bir, məqsəd bir, əqidə bir olduqda arada nifaq mümkün deyil. Ə. H.. Kürdüstan dağlarında bəslənmiş bu iki çiçək . . nifaqa səbəb oldu. S. S. A.. Nifaq düşmək –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
münafiq — ə. 1) ikiüzlü, riyakar; 2) ikitirəlik salan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nifaq — ə. araya düşən ziddiyyət; ikitirəlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şərr — ə. 1) pislik, pis; 2) qovğa, hay küy; 3) narazılıq, ikitirəlik; 4) m. pis adam, başqalarına pislik edən adam … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fraksiyaçı — is. 1. Hər hansı təşkilata ikitirəlik salan, onda fraksiya əmələ gəlməsinə səbəb olan adam (bax fraksiya 1). Fraksiyaçı qrup. 2. Hər hansı fraksiyanın üzvü (bax fraksiya 1) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ikilik — 1. sif. İki rəqəmi ilə işarə olunan, nömrələnən, ölçülən və s. İkilik taxta. İkilik mıx. 2. is. İki xalı olan oyun kağızı. İkilik atmaq. Xaç ikilik. 3. is. İkitirəlik, ziddiyyət. Bu aralıq həyatda bir ikilik törənmişdi. C. C.. <Kəbusey:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ixtilaf — is. <ər.> Fikir ayrılığı və bunun nəticəsində doğan ziddiyyət, uymamazlıq, mübahisə. . . Həqiqət axtarılan yerdə mütləq ixtilaf olur. C. M.. <Rəhim bəy> Məşədi bəylə ixtilafını biryolluq həll etmək bəhanəsi ilə qardaşı evinə getdi. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təfriqəçi — is. Bir təşkilata təfriqə salan, ikitirəlik salan, onun vəhdətinin pozulmasına, onun parçalanmasına səbəb olan adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
